بو گرفته

بخدا سرم شلوغه. یعنی یه جور بدی ها. به قول یکی از بچه ها لامصب این پول چه می کنه با آدم. الان یه جوری شده که وقتی گودی اس می ده که بریم سینما جواب می دم نمی رسم بخدا، هاها، اونم کارو. اندر احوالاتم بگم که شنبه تا چهارشنبه از خروس خون گرفته تا بوق هاپو شرکتم، پنج شنبه جمعه هم که می رم سر کار اَسوس، یعنی تو بگو یه نیم روز خالی تو برنامه که برم یه جایی. دیگه حتی دختربازی هم تعطیل شده. حتی دیگه اس هم نمی دم به کسی. اصلا بد وضعیتیه. بدیش اینه که این کار جدید و دوس دارم واللا اصلا قبولش نمی کردم.

آخه یکی بگه که آقا کارو، نه به اون شوری شور، نه به این بی نمکی. نمی شه که با یه دست هزار و سیصد و شصت و شیش تا هندونه ور داشت. آخه قربونت برم، نکن. طفلی نیکو، می دونه چند وقته که یه دل سیر باهاش حرف نزدم. حتی نمی تونیم با هم ام بی هم بکنیم. بد دوره ای شده. به قول هون جون بو گرفته حاجی. بعد اِن ماه یه وقت پیدا کردم بیام این وبلاگ فکستنی رو آپ کنم. خلاصه ببخشید دیگه، شرمنده.